بچه هاااااا من هر وقت دلم میگیره این عکس رو نگاه میکنم خیلی دلم امروز گرفته اخه .............

امشب غم ها برایم مهمانی گرفته اند و من میخواهم بترکانم همه ی بغض هایم را …

لااقل بیا بگو که دیگر به دیدنم نمی آیی شاید اشکی نشست گوشه چشم هایی که به این “در” خشک شده اند !

گریه کن مرد ، مگه از سنگه دلت
گریه خوبه ، وقتی که تنگه دلت
گریه کن مرد ، گریه خالیت می کنه
گاهی اشک حالی به حالیت می کنه
گریه کن مرد ، وقتی از غصه پری
وقتی از عالم و آدم می بری
گریه کن مرد ، جای بغض تُو گلوت
رد شو از پیچ و خمای روبروت
گریه بد نیست ، آخر حادثه نیست
گریه کن که اشک مرد فاجعه نیست
بسّته مرد ،دلتو راحت بذار
خیلی سخت نیست ، خم به ابروهات بیار
این غرورت مرگ و تاراج توئه
گریه کن مرد ، گریه معراج توئه

  تا کی عاشق باشم و از عشقم دور ؟

تا کی اسیر تنهایی هایم باشم و از یارم دور .....؟

تا کی باید به خاطر دوری تو اشک بریزم

و حسرت آن دستهای گرمت را بکشم...؟

تا کی باید از خدای خویش التماس کنم

تا تو را به من برساند ،

نزدیک و نزدیک تر کند  تا بتوانم تو را در آغوش بگیرم؟...

تا کی باید صدای غم انگیز آواز مرغ عشق را بشنوم

و دلم برایت تنگ شود؟

تا کی باید غروب پر درد عاشقی را ببینم و دلم بگیرد!

تا کی باید تنهایی به خورشیدی که آرام آرام

به پشت کوه ها می رود را نگاه کنم

وتا کی باید لحظه ها و ثانیه ها را یکی یکی بشمارم

تا لحظه دیدار با تو فرا رسد؟

خسته ام !

یک خسته دلشکسته عاشق بی سر پناه.... عاشقم !

یک عاشق دیوانه سر به هوا

.....

تا کی باید کنج اتاق خلوت دلم بنشینم

و با قلم و کاغذ درد دل کنم؟...

تا کی باید دلم را به فرداها خوش کنم

و پیش خود بگویم آری فردا وقت رسیدن است!

تا کی باید در سرزمین عشاق سر به زیر باشم و

چشمهای خیسم را از دیگران پنهانکنم؟

تا کی باید بگویم که عاشقم ، ولی یک عاشق تنها ،

عاشقی که معشوقش در کنارش نیست!

تا کی باید به انتظارت زیر باران بنشینم

و همراه با آسمان بنالم و ببارم....

و تا کی باید با دستهای خالی

با آغوش سرد ، با دلی خالی از آرزو و امید ،

با چشمانی خیس و شاکی زندگی کنم؟

آری تا کی باید تنها صدای مهربان تو را بشنوم

ولی در کنار تو نباشم عزیزم!

تاکی؟

...

آنکه می رود فقط می رود

ولی آنکه می ماند درد می کشد،

غصه می خورد،

بغض می کند،

اشک می ریزد و تمام اینها روحش را به آتش می کشد

و در انتظار بازگشت کسی که هرگز باز نخواهد گشت

آرام آرام خاکستر می شود …

آری ، این است

خاصیت عشق یک طرفه …

چقدر تازگی دارد برایم...

روزهایی که به امید آمدن کسی دل خوش نیستم...

و شبهایی که از نیامدنش دلگیر نمیشوم!!!

بی کسی هم عالمی دارد...

خورشید بتابد یا نتابد،

ماه باشد یا نباشد،

شب و روز من یکی شده ،

فرقی ندارد برایم ،

همه چیز برایم رویا شده ،

عشق تو برایم آرزو شده ،

به رویا وآرزو کاری ندارم ،

حقیقت این است که

دوستت دارم!

به همان قدر که چشم تو پر از زیبایی است ،

بی تو دنیای من ای دوست پر از “تنهایی” است،

درد غریبیست “تنهایی” و بی کسی

امان از دلی که دلبر ندارد

ایستادن اجبار کوه بود،


رفتن سرنوشت آب


افتادن تقدیر برگ

و صبر پاداش آدمی...


پس بی هیچ چشم داشتی

حراج محبت کنیم که

همه ی ما خاطره ایم!

 این مطلب از کمات بردگی بود که با اسم خودش به نمایش گذاشته شده با تشکر از ایشان

 عشق رفافق است نه رقابت   

          و در رفاقت سالم کسی بازنده نیست  

                     عاشقانه های اشتباه به مانند سرابند

                                 از دور زیبا و از نزدیک تهی از حیاتند

چــــیزی جــــ ـــ ـز تـــنــهایی با من نیـــستـــــ ـــ ـ ..

رد پاهایم را پاک می کنم
به کسی نگویید
من روزی در این دنیا بودم.
خدایا
می شود استعـــــفا دهم؟!
کم آورده ام ...!

                                    آنکه میرود نمیداند اما آنکه بدرقه می کند

                             میداند کاسه آب معجزه نمیکند

    بارونی شو ببار واسم آخه دارم میشم کویر...

                                                                                                         دلم برات چه تنگ شده تورو خدا فقط همین

   نمیدونم شاید دلم دیگه شده بهونه گیر...

                                                                                                   هر چی هست فقط خدا اونو یه وقت ازم نگیر

          میخواستم با خداحافظی کردنم

      تهدیدت کنم نمیدونستم

      با این کار خوشحالت میکنم....

        بگذار دیوانه صدایم کنند

           بگذار بگویند مجنون

           فرقی نمی کند

           من تمام هویت خود را

           از زمانی که اسمم را دیگر صدا نزدی

           از یاد برده ام!!!

                                                     طناب را بر گردنم انداختند!

                                                          گفتند آخرین آرزویت؟

                                                               گفتم دیدن یارم. . .

                                            گفتند:خسته است تا صبح طنابت بافته

تـنـهـایـی یـعـنـی . . .
عـاشـقـشـی . . .
ولـی حـق نـداری بـهـش نـزدیـک بـشـی !
چـون اون دیـگـه تـنـهـا نـیـسـت . .

بازی تمام شد رفیق.... توبردی....

حالا نقاب را بردار بگذار ببینم ....

زندگی را به چه کسی باختم.

عــــاشـــق تریـــــن مــــــــرد..... " آدم " بـــ ـود

که بهشت را به لبـــــخنــــــد حـــــوا فروخــت ... !!!

دلم کاردست است؛خودم بافتمش!تارش راازسکوت،

پودش راازتنهایى،

همین است که"خریدار"ندارد

تنها یک برگ مانده بود …

درخت گفت : منتظرت میمانم !

برگ گفت : تا بهار خداحافظ !

بهار شد ولی درخت

میان آن همه برگ جدید،

دوستش را فراموش کرده بود …

یادمون باشه كه هيچكس رو اميدوار نكنيم

بعد يكدفعه رهاش كنيم چون خرد ميشه ميشكنه و آهسته ميميره .

يادمون باشه كه قلبمون رو هميشه لطيف نگه داريم

تا كسي كه به ما تكيه كرده سرش درد نگيره

يادمون باشه قولي رو كه به كسي ميديم عمل كنيم .

يادمون باشه هيچوقت كسي رو بيشتر از چند روز

چشم به راه نذاريم چون امكان داره زياد نتونه طاقت بياره .

يادمون باشه اگه كسي دوستمون داشت

بهش نگيم برو نميخوام ببينمت

چون زندگيش رو ازش ميگيريم

چقدر خوشحــ ــال بود شیطــ ــان وقتے سیبــ را چیدم …

گمان مے کرد فریب داده استــ مرا

نمے دانستــ تو پرسیده بودے :

مرا بیشتر دوستــ دارے یا ماندن در بهشــ ــتــ را…

خــــــدا جــونــم

اینکه قلبم شکست به درک...

                                  اینکه تنها شدم هم به درک... ا

                                           صلا دلمم شکست به جهنم!

                                                   ولی این منو آتیش میزنه که خودمو زنده گذاشتی تا جلوی این شکسته ها شرمنده شم..!

كاش دفتر خاطراتم چراغ جادو بود

تا هر وقت از سر دلتنگي

به رويش دست ميكشيدم

تو از درونش با آرزوي من بيرون مي آمدي!

با جنگل و دريا و كوه ميتوان بهترين لحظات دو نفره را ساخت

اما براي يك تنها فقط گم شدن و غرق شدن و سقوط ...

ای کاش...

شب را سپری می کنم تا در گذر لحظه هایم،

نگاهم بر زیبایی نگاهت خیره گردد و من باشم و چشمان تو و اشتیاق عشق

گاهی وقتها نوشتنت نمی اید

قدم زدن را هم دوست نداری

چای هم برایت بی مزه شده

از حرف زدن با دیگران حالت بهم میخورد

حتی اعصابت هم خورد نیست

خسته نیستی

دل زده نیستی

اما تا دلت بخواهد غم داری

شاید الکی...

لبخـــندمـــ را بریـ ــ ــدم

قــاب گــرفتمــــ

بــ ــه صـورتـم آویختــم !

حــالا بـا خیــال راحــت

هــر وقتـــ دلـــــمـــ گـــرفتـــ

” بغـــض ” مـیکنمــــ …

خسته ام ...

خسته نبودنت ...

خسته از روزهایی كه بی تو شب می شود

و شبهایی كه باز هم بی تو می گذرد

تا كه طلوعی و غروبی دیگر بیایند و

باز هم گذر زمانها كه بی تو می گذرد ...

می گذرد ...

می گذرد و باز هم می گذرد ...